Serduszkowa historia ...
Zaczęło się od telefonu. Na początku lutego 1995 roku ksiądz Edward Tomczyk MIC, nowo mianowany proboszcz parafii Matki Bożej z Lourdes na warszawskiej Pradze Północ, zaproponował nam studentom kierunków społecznych Uniwersytetu Warszawskiego zorganizowanie i poprowadzenie dziesięciodniowego wyjazdu wielkanocnego dla dzieci z praskich rodzin. Miał to być wyjazd dla dzieci z biednych, zaniedbanych wychowawczo i problemowych rodzin z terenu parafii. Ja się na tym nie znam. Sami wiecie najlepiej jak im pomóc - powiedział ksiądz Edward.
Kiedy pierwszy raz zajechaliśmy wspólnie maluchem Mariusza na Pragę, byliśmy trochę wystraszeni (Mariusz cały czas twierdzi, że pierwszy raz pojechaliśmy na Pragę tramwaje czwórką). Rozsypujące się kamienice, grupy pijaczków stojące wzdłuż ulicy Stalowej, gdzieniegdzie dzieci w brudnych, powycieranych ubraniach, bawiące się w bramach podwórek-studni. Nie była to Warszawa jaką znaliśmy. Szybko udaliśmy się na Wileńską 69, trochę niespokojni czy nie zostaniemy zaczepieni przez grupki młodzików stojące w bramach. Do dziś się zastanawiamy, dlaczego zdecydowaliśmy się na to przedsięwzięcie - może dlatego, że było to dla nas naprawdę poważne wyzwanie? Ten wyjazd z pewnością by przełomowy. Czy się uda? chyba tak, skoro to dzieci same zaproponowały, abyśmy spotykali się po powrocie chociaż raz w tygodniu. Na pierwsze spotkanie z 29 uczestników stawiło się 28. By to początek Naszego Klubu.
Zafascynowała nas ta praca i cztery miesiące później po spędzonych wspólnie z dziećmi wakacjach świetlica otwarta była już trzy razy w tygodniu. Przygotowaliśmy program, zaczęliśmy regularne zajęcia. Początkowo gros czasu pochłaniało nam zbieranie funduszy na prowadzenie naszej świetlicy. Stopniowo jednak poszerzaliśmy swoją wiedzę, na bazie świetlicy powstał zalążek systemowego programu profilaktyczno terapeutycznego obejmującego nie tylko dzieci, ale także ich rodziny, szkoły i inne instytucje.
W nowy 1996 rok weszliśmy już z pewną koncepcją funkcjonowania wietlicy, pięcioma spotkaniami tygodniowo, coraz trudniejszymi problemami i sporymi brakami finansowymi. Ksiądz Edward zapewnił nam salę i wykazał się dużym zrozumieniem. Niektórzy bowiem krzywym okiem patrzyli na przychodzące do nas dzieci - często brudne, wulgarne, hałaśliwe. Po prostu dzieci z ulicy. Choć wietlica nie figurowała w żadnych spisach, szybko stała się znana, nie tylko dzieciom, ale także różnym instytucjom zajmującym się w tym rejonie pomocą społeczną. Naboru nie musieliśmy prowadzić - każde dziecko, które chciało, mogło przyjść i z nami spędzić czas na zabawie, śpiewaniu, odrabianiu lekcji - więc przychodziło ich bardzo dużo.
W 1996 postanowiliśmy zarejestrować naszą działalność i tak narodziło się Stowarzyszenie Serduszko dla Dzieci. Stowarzyszenie miało stać się bazą do realizacji projektów społecznych ukierunkowanych na rozwój osobisty, pomoc dziecku i rodzinie, wyrównywanie szans życiowych dzieci z rodzin marginalizowanych społecznie.
Rok 1997 rozpoczęliśmy w nowych, przygotowanych specjalnie dla nas salach. Program wzbogaciliśmy o doświadczenia z poprzedniego roku. Spotkania odbywały się siedem razy w tygodniu. Wiele nowych doświadczeń zdobyliśmy spotykając się z rodzinami naszych podopiecznych. W znacznie większym stopniu poznaliśmy ten rejon - ulice, ludzi, ich problemy, mentalność. Znamy wiele spośród dzieci, które spotykamy idąc do świetlicy, pijaczkowie stojący przy Stalowej, to ojcowie lub wujkowie (czyt. kolejni tatusiowie) naszych klubowiczów. Ten rok wniósł też wiele nowego do naszego mylenia o sposobie najbardziej efektywnego pomagania naszym podopiecznym. Postanowiliśmy wyjść ze świetlicy i spotkać się z nimi w ich naturalnym środowisku: w szkole, domu, a przede wszystkim na podwórku. Wymagało to od nas dużo większego zaangażowania, dyscypliny i pracy.
W 1998 i 1999 roku działalność Naszego Klubu była oparta na przygotowanym przez nas programie Spróbujmy razem. Głównym założeniem naszej pracy było rozwinięcie szerokiej współpracy ze szkołą, rodzicami i organizacjami podobnymi do naszej. Coraz większy nacisk kładliśmy na aspekty pracy socjoterapeutycznej i bezpośredniej koncentracji na indywidualnych problemach każdego dziecka.
Niewiele brakowało, aby zmiany wprowadzone od 1 stycznia 1999 roku przez Ustawę o finansach publicznych stały się przysłowiowym gwoździem do trumny naszej działalności. Niemożność uzyskania dotacji na świetlicę spowodowała sytuację, w której wychowawcy przez pół roku pracowali bez wynagrodzenia, a wszystkie uzyskane środki przeznaczaliśmy na zakup żywności...
Na szczęcie sytuacja ulega zmianie, a my - bogatsi o nowe doświadczenia - pracowaliśmy dalej.
W czasie długiego weekendu zorganizowaliśmy w Leszczynach koło Kielc pierwszy wyjazd socjoterapeutyczny. Jeszcze wtedy nie zdawaliśmy sobie sprawy, jak ważny będzie to element naszej pracy przez kolejne lata. Od następnego roku takie wyjazdy będą odbywały się dwa razy w roku.
Rok 2000 to inauguracja funkcjonowania Naszego Klubu jako Niepublicznej Świetlicy Socjoterapeutycznej. W piątą rocznicę powstania placówki udało się rozszerzyć jej działalność poprzez otwarcie nowej grupy dla gimnazjalistów oraz hostelu, pełniącego rolę hoteliku w sytuacjach kryzysowych. Siedziba Stowarzyszenia została przeniesiona na ul. Stalową 18. Rok 2000 to początek intensywnej współpracy z uczelniami wyższymi, które zaczynają przysyłać nam swoich studentów na praktyki. Współpracujemy na tym polu do dnia dzisiejszego m.in. z Uniwersytetem Warszawskim, Akademią Pedagogiki Specjalnej, Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyskiego, Pedagogium, Kolegium Nauczycielskim.
Kolejne lata to funkcjonowanie naszych świetlic w podobnym zakresie. Powstają nowe programy, np. Studnia – grupa stażowa dla studentów. Zaczynamy również wyjeżdżać z naszymi podopiecznymi zagranicę: 2002 Krym, 2003 Czechy, 2005 Kiriłowka nad Morzem Azowskim, 2006 Niemcy.
W 2002 roku na klubowej Wigilii gościliśmy p. Jolantę Kwaśniewską, ówczesną pierwszą damę RP; skąd dowiedziała się o naszej placówce, wciąż pozostaje dla nas tajemnicą.
Coraz intensywniej rozwijamy pracę z wolontariuszami i stażystami.
Od roku 2002 organizujemy zbiórki publiczne na terenie Warszawy, w ich organizację aktywnie włączają się nasi wychowankowie; zarówno aktualni jak i „absolwenci”.
Od roku 2003 współpracujemy z firmą Cadbury Wedel SA. Wspólnie zrealizowaliśmy wiele przedsięwzięć dla naszych wychowanków i środowiska lokalnego np. olimpiada sportowa dla dzieci, remont podwórka przy ul. Stalowej 18. Nasza współpraca ma charakter długofalowy i w chwili obecnej jest realnym przykładem partnerstwa społecznego w wymiarze praktycznym.
W 2004 roku otworzyliśmy Centrum Szkoleniowe. Oferta skierowana jest głównie dla studentów, wychowawców, nauczycieli, osób chcących pracować z ludźmi. Prowadzimy treningi interpersonalne, treningi umiejętności społecznych, warsztaty psychologiczne i pedagogiczne.
W roku 2005 uzyskaliśmy status organizacji pożytku publicznego. Możemy już nie tylko przyjmować darowizny, ale także 1 procent podatku od tych, którzy doceniają i chcą wspierać nasze działania.
W roku 2006 zorganizowaliśmy pierwszy wyjazd, na który zabraliśmy nie tylko dzieci, ale także ich rodziców. Mamy nadzieję, że w następnych latach uda się kontynuować ten program z wyjazdowymi warsztatami umiejętności wychowawczych.
Od roku 2007 poszerzyliśmy obszar naszej aktywności, realizujemy programy nastawione na optymalizację potencjałów i rozwój osobisty poprzez kulturę i sztukę. Wydajemy coroczny kalendarz ze zdjęciami naszych wychowanków. Dotychczas ukazały się trzy edycje: Rok 2008 Oczami Dzieci Pragi, Kolory Pragi 2009, Wafka 2010. Kalendarz jest efektem współpracy wielu firm: m.in. Cadbury Wedel, Communication Art, Twenty Four/Seven PR, drukarni Efekt, Galerii Luksfera.
W roku 2008 zadebiutowaliśmy jako organizatorzy festiwalu filmowego. Chcieliśmy stworzyć platformę dla prezentacji amatorskiej, młodzieżowej twórczości filmowej dlatego zorganizowaliśmy Praski Festiwal Filmów Młodzieżowych Nova Perspektywa. Do tej pory w Novymkinie Praha odbyło się pięć edycji festiwalu, a w jurzy zasiadali m.in: Tadeusz Sobolewski, Krzysztof Majchrzak, Paweł Sala, Bogusław Linda, Marcin Dorociński, Katarzyna Nosowska, Urszula Grabowska, Marek Piwowski. Podczas wszystkich edycji festiwalu w pokazach konkursowych i pozakonkursowych zaprezentowaliśmy ok. 150 filmów zrealizowanych przez młodzież z całego kraju.
Od marca 2008 lutego 2010 prowadzimy z młodzieżą w Radio Warszawa autorską audycję społeczno – kulturalną Zupełnie Inny Świat. Audycja prowadzona jest „na żywo” przez 45 minut w każdy wtorek o g.19.30. Na antenę zapraszamy gości działających w sektorze społecznym, animatorów i twórców kultury.
Rok 2008 to także przestrzenna ekspansja:) Stowarzyszenia. Inaugurujemy działalność Klubu Młodzieżowego Cave na ulicy Elekcyjnej na warszawskiej Woli.
Powstaje również Praska Światoteka czyli Młodzieżowe Centrum Aktywności Kulturalnej i Medialnej. Jest to otwarte miejsce dla dzieci i młodzieży z Pragi, w którym w swobodnej, a jednocześnie bezpiecznej atmosferze mogą oni konstruktywnie spędzić czas. W Światotece organizowane są wystawy, zajęcia plastyczne, aktorskie, jest także pięć komputerów z dostępem do Internetu.
W roku 2009 zaczęliśmy realizację projektu dziennikarskiego Kultura Futbolu, w ramach którego przygotowujemy materiały prasowe, filmowe i fotograficzne dotyczące piłki nożnej, kibicowania i wielu innych tematów, które podobno z futbolem nie mają nic wspólnego:) Dotychczas odwiedziliśmy Rzym, Belgrad, Mińsk, Borysów, Donieck i wiele miast w Polsce.
Rok 2010
Klub Młodzieżowy na Woli zmienia swą siedzibę przenosząc się z ul. Elekcyjnej na Żelazną. Nowe miejsce, nowa nazwa: Alcatraz.
W ramach projektu Kameraton nasi wychowankowie uczestniczyli w warsztatach muzycznych prowadzonych przez studentów Akademii Muzycznej. I co chyba najistotniejsze sami stali się twórcami. Wspólnie z zespołem Magnolia Acoustic Quartet nagrali utwór Frycek czyli hip – Hopowo – jazzową piosenkę o Fryderyku Chopinie, którą wykonali „na żywo” 12 czerwca na Nocy Pragi.
Noc Pragi to święto dzielnicy, w którym również uczestniczyliśmy, a jakże. Nawet żeśmy się rozdwoili, sklonowali czy multiplikowali, byliśmy bowiem jednocześnie na podwórku ul. Stalowej 27 oraz w NovymKinie Praha. Na Stalowej było jazzująco, smakowicie i niestety deszczowo. Miło zapowiadający się wieczór: koncert Magnolia Acoustic Quartet i grillowanie popsuły niebiosa obficie zraszając Stalową. Cóż, siła wyższa, choć mamy nadzieję, że Ci którzy zawitali do nas tego wieczoru nie żałują. Natomiast w NovymKinie Praha przedstawiliśmy filmy naszych wychowanków oraz we współpracy ze Stowarzyszeniem Przyjaźni Polsko – Serbskiej dwa filmy jugosłowiańskie w ramach pokazu Jugo Refresh.
Aktywnie uczestniczymy w Praskich Spotkaniach z Kulturą (późniejsza nazwa Praska Kulmixtura) czyli popularnym święcie ulicy Ząbkowskiej i Brzeskiej. Jesteśmy gospodarzami Podwórka Bałkańskiego. Na nasze zaproszenie na praskich ulicach występują legendy serbskiej i chorwackiej muzyki rockowej: Zbogom Brus Li, Hladno Pivo, Bojana Bo. Smażymy i serwujemy cevapy i pleskavice oraz wiele innych atrakcji.
We wrześniu debiutujemy jako wydawcy ogólnopolskiego czasopisma dla młodych Zupełnie Inny Świat . To kwartalnik o tematyce społeczno – kulturalnej, do którego teksty piszą ludzie z całej Polski; możesz i Ty! Dotychczas ukazało się 6 numerów pisma. Szukajcie w Empik – ach i Traffikach.
Jeden z pomysłów na promocję pisma to organizacja koncertów – w ścisłej współpracy z klubem Sen Pszczoły. Dotychczas zagrały dla nas: Komety, Muzyka Końca Lata, Gaba Kulka. Bardzo Wam dziękujemy!
Rok 2011
W ramach programu FIO prowadzimy roczny program szkoleniowy „Skuteczny wolontariusz, realną siłą organizacji”, w ramach którego przeszkoliliśmy 60 osób w zakresie pracy psycho – pedagogicznej i ekonomii społecznej. Część uczestników została naszymi stałymi współpracownikami, a jedna z osób została zatrudniona w jednym z naszych projektów.
Kadra Stowarzyszenia uczestniczy w programach międzynarodowych w Niemczech (Weimar), a potem wraz z młodzieżą we Francji (Montfermeil) dotyczących wymiany doświadczeń w pracy z młodzieżą.
Nasze świetlice odwiedzają liczne delegacje zagraniczne z Ukrainy, Belgii, Francji.
Oczywiście w sposób ciągły prowadzimy i rozwijamy wszystkie nasze projekty.
Rok 2012
Nawiązujemy współpracę z telewizją CANAL+, w której pokazywane są dwa nasze filmy dokumentalne będące wymiernym efektem projektu Kultura Futbolu: Partyzanci Czerwonej Gwiazdy, Donieck – ruski standard
Nawiązujemy współpracę z Wyższą Szkołą Pedagogiczną Towarzystwa Wiedzy Powszechnej (WSP TWP) i ruszamy z rekrutacją na nasz autorski kierunek studiów podyplomowych: Praktyka Pracy Środowiskowej.
Nawiązujemy współpracę z Radiemwww.eu, gdzie ekipa pisma Zupełnie Inny Świat prowadzi cotygodniową, autorską audycję społeczno – kulturalną.
Prowadzimy projekt Kibice Razem, adresowanym do środowiska sympatyków Polonii Warszawa, w ramach którego realizujemy wiele inicjatyw społecznych, m.in. warsztaty artystyczne dla dzieci i młodzieży, konferencje dotyczące kultury kibicowania, pokazy filmów, wieczory tematyczne np. dzień ukraiński, imprezy sportowe, aktywnie włączamy się w pracę na rzecz lokalnej społeczności Muranowa
Dramatyczna sytuacja świetlic socjoterapeutycznych, którym grozi likwidacja, bo nie spełniają technicznych norm dotyczących naświetlenia pomieszczeń, ich wielkości oraz ilości kibli!
Pismo Zupełnie Inny Świat zostało patronem medialnym festiwalu filmów rosyjskich „Sputnik nad Polską”.
Rok 2013
Przeprowadzka - poprzedni lokal wg urzedowych kryteriów nie spełniał wymogów dotyczących funkcjonowania świetlic socjoterapeutycznych, udało nam się przenienieść placówkę do lokalu przy ulicy Szwedzkiej 6. Remontu pomieszczeń dokonaliśmy własnymi siłami, przy wsparciu wolonatriuszy a także byłych i obecnych wychowaków naszych świetlic.
W nowym lokalu powstaje również Praska Światoteka, czyli miejsce otwarte, kładące duży nacisk na kulturalne i multimedialne działania skierowane do młodzieży oraz społeczności lokalnej.
Wraz z kilkoma działajacymi na Pradze Północ organziacjami współtworzymy konsorcjum TU PRAGA WAW PL, projekt oprarty na modelu Lokalnego Systemu Wsparcia. Tworzy to spektrum nowych możliwości i w ramach działań edukacyjnych, terapeutycznych i kulturalnych skierowanych do młodych mieszkańców Pragi.
W restauracji "Łysy Pingwin" odbywa się "Gwiezdna Karma" - gwiazdy sceny muzycznej wspólnie z naszymi dzieciakami gotują na rzecz Stowarzyszenia. Upichconych smakowitości skosztować może każdy - warunkem jest wrzucenie drobnego datku do puszki. W akcję zangażowani są m.in. Ania Rusowicz i Czesław Mozil.
Rok 2014
Na zapleczu Praskiej Światoteki uruchamiamy radio intrernetowe - radiopraga.pl. Rozgłośnia działa w całkowicie wolontaryjny sposób, wśród ludzi współtworzacych radio oprócz radiowych naturszczyków znaleźć można doświadczonych dziennikarzy.
Czesław Mozil ponownie wspiera Serduszko - tym razem jako juror kolejnej, VII edycji Praskiego Festiwalu Filmów Młodzieżowych w Kinie Praha. Jurorem jest również Wojciech Smarzowski - emocje wśród finalistów Festiwalu sięgają zenitu.
Dzieciaki jak co roku wyjeżdzają na organizowane przez nas kolonie. Najstarsza grupa postanowiła w drodze wyjątku spróbować swych sił w obozie wędrownym. Wrócili zmęczeni, ale szczęścliwi.
Hanna Gronkiewicz-Waltz odwiedza naszą placówkę. Nasi podopieczni wręczają jej prezent w postaci Czekoladowej Syrenki. Rzeźba wędruje do siedziby Pani Prezydent przy Placu Bankowym. Nie wiemy w jakim stanie jest obecnie, być może została już troche nadgyziona... ;)
Wspólnie z Societe Generale tworzymy kalendarz na rok 2015 "Świat w Warszawie", nasi podopieczni wwyszukują w Stolicy miejsc, które przy odpowiednim przykadrowaniu sprawiają wrażenie jakby znajdowały się gdzieś indziej na świecie. Efekt jest piorunujący!
Rok 2015
Bierzemy udział w wystawie "Razem dla Bezpieczeństwa" zorganizowanej na Stadionie Narodowym w ramach jubileuszu 10-lecia programu Komendy Głównej Policji „Profilaktyka a Ty”.
Pierwsza edycja projektu TU PRAGA WAW PL dobiega końca. Przy wsparciu m.in. Adidas, PZPN, Wedel czy Legii Warszawa organizujemy Wakacyjny Turniej TUPRAGA CUP, w którym udział biorą drużyny świetlic socjoterapeutycznych z całej Warszawy.
Rusza druga edycja TU PRAGA WAW PL.